Diane, Stefan en Johan starten met een bouwhistorisch onderzoek, en het hele gebouw wordt geanalyseerd: van de spijkers tot aan het behang. Met innovatieve technieken zoals fotogrammetrie gaan ze aan de slag. ‘Wat hebben we in handen, en wat moeten we behouden?’ vragen ze zich continu af. Als ze de kelder gaan uitdiepen is archeologisch onderzoek verplicht. Ze proberen te voorspellen wat ze tegen kunnen komen, maar dit is opnieuw een verrassing. Een ongrijpbaar en spannend proces, dat schatgraven. Oude vloerniveaus en funderingen van voorgaande constructies worden gevonden. Het pand blijkt naar verwachting niet in één fase gebouwd te zijn, maar bestaat uit wel 500 tot 600 jaar bebouwing, waar in iedere fase iets anders is gebouwd.
Ze werken samen met een architect, een aannemer en een heel projectteam. Als de aannemer een balklaag uit de 15e eeuw eruit wil halen, komt de afdeling Erfgoed in opstand. Juist door deze elementen te behouden, behoud je het karakter van een pand.
‘Van het verleden kun je leren’, vinden Diane, Stefan en Johan. De lessen uit het verleden, nemen ze mee voor de toekomst. Want stuk voor stuk vertellen de oude deurklinken, de historische raampartijen en het behang van vroeger een eigen verhaal. Ze vertellen de geschiedenis van de stad.