Als mede-projectleider komt de eindverantwoordelijkheid voor haar rekening, maar ze hoeft het niet alleen te doen. ‘We pakken dit als totale organisatie op’, weet Suzan. Ze stellen een projectteam samen van zo’n vijftien mensen van allerlei afdelingen: van beveiliging tot techniek, van communicatie tot vergunningen, en van merchandise tot hospitality. Binnen de organisatie krijgt ze alle ruimte om van dit evenement een groot succes te maken. In de weken naar het evenement toe is het flink aanpoten. Ze werkt onregelmatig, en dat geeft haar meteen de vrijheid soms een paar uur eerder te stoppen of spontaan vrij te nemen. ‘In die zestien jaar is er geen leukere baan voorbij gekomen’, vindt Suzan.

De internationale allure van de Vuelta of het WK Handboogschieten brengt grootse en spannende uitdagingen met zich mee, maar nog veel waardevoller vindt Suzan het om dit soort evenementen in de stad ook in te kleuren voor eigen inwoners. ‘Hoe kunnen we voor onze inwoners een klein gebaar of unieke ervaring waarmaken?’, vragen Suzan en haar projectteam zich telkens weer af. Ook tijdens het WK Handboogschieten hebben ze iedere woensdag een kinderfeestje georganiseerd voor kinderen die leven onder de armoedegrens. Kleine moeite, maar heel dankbaar, vindt ze. Voor op de Bossche etappedag van de Vuelta organiseren Suzan en haar team een feest, gratis toegankelijk voor iedereen. Speciaal voor mensen uit de omgeving die niet op vakantie kunnen, willen of zijn. Met koffie, thee en muziek, en allerlei Spaanse activiteiten voor kinderen, om de Vuelta voor iedere inwoner van ‘s-Hertogenbosch een feestje te laten zijn.

De maatschappelijke activatie die bij dit soort sportevenementen komt kijken, maakt het voor Suzan zingevend. ‘Iets nog mooier maken voor de stad en voor onze mensen, dat is toch het gaafste wat er is? Als ik dat steeds opnieuw kan waarmaken, dan ben ik gelukkig’, vindt Suzan.